Ouders van thuiszitters worden achtervolgd door meldingen bij Veilig Thuis

Je hebt al een hele tijd niks van mij gehoord en dat is niet zonder reden.

Ons gezin kreeg te maken met een Veilig Thuis melding. Het onderzoek dat plaats vond, heeft een jaar geduurd. Een stressvol en belastend jaar, dat kan ik je alvast vertellen.

Mijn werk is stil komen te liggen omdat ik goed voor mijn kind en mijzelf moest zorgen. Even een tandje terug dus.

Mijn zoon is op 12 jarige leeftijd thuiszitter geworden. Daar is heel wat aan vooraf gegaan. Twee reguliere scholen, Speciaal Onderwijs en particulier Democratisch onderwijs. Doordat hij op de Democratische school uitgeschreven werd, kreeg ik hem nergens meer ingeschreven (te veel leerachterstand, te complex, geen plaats etc.). Hij kreeg daarom vrijstelling van leerplicht. Het Samenwerkingsverband kon zelfs met hulp van een onderwijszorgconsulent vanuit het Ministerie, niets voor ons betekenen. Je komt vervolgens terecht bij Jeugdzorg. Het Centrum voor Jeugd & Gezin financiert zorgtrajecten. Inmiddels is hij 15 jaar. Hij valt niet meer onder de thuiszitters omdat hij vrijstelling heeft van leerplicht en niet ingeschreven staat op een school.

Wij kwamen in 2015 terecht bij een instituut dat begeleiding en onderwijs beidt aan jongeren die begaafd zijn met daarnaast autisme en/of trauma. Na 1,5 jaar verklaarden zij zich handelingsverlegen. Ik vond als kritische ouder dat een instelling voor drop-outs, jongeren niet op straat mag zetten zoals veel scholen doen. Er was bovendien vanuit de gemeente extra geld beschikbaar gesteld om maatwerk voor mijn zoon te kunnen realiseren. Dus ook het Centrum voor Jeugd en Gezin pleitte ervoor om mijn kind daar te houden.

Ik kan mij dan in zoiets vastbijten. Achteraf zie ik in dat ik dit beter niet kan doen. Als de wil er niet is bij professionals, kun je niet meer samenwerken. Het gevolg hiervan was dat het instituut greep naar een groter machtsmiddel, namelijk een melding doen bij Veilig Thuis. 

Waar ging de melding over?

1. De indruk bestaat dat er sprake is van pedagogische verwaarlozing of pedagogische onmacht

2. Er zijn zorgen over de cognitieve/didactische ontwikkeling van uw zoon

3. Er zijn zorgen over de sociaal-emotionele ontwikkelingen van uw zoon

Hoe gaat zo'n onderzoek in zijn werk?

Er vinden verschillende gesprekken plaats. Het eerste gesprek is vooral informatief over hoe Veilig Thuis werkt. Ze vertellen bijvoorbeeld dat wanneer je vrijwillig meewerkt je dan overgeheveld wordt naar SAVE. Werk je tegen dan ga je terug naar Veilig Thuis. Wij kozen voor SAVE.

Dan komen er gesprekken met de ouders en met het kind zelf. Een keer op het kantoor van SAVE en een keer bij ons thuis.

Na dit gesprek wordt er geïnformeerd bij verschillende partijen die bij het gezin betrokken zijn geweest. Deze mensen geven hun mening. Deze mening is niet gebaseerd op feiten maar op hun indruk en mening. Bij ons werd er gesproken met het Centrum voor Jeugd en Gezin, de huisarts, de Veilig Thuis melder, een onderwijszorgconsulent en een zorgaanbieder.

Ook kijken ze naar de meest recente onderzoeksverslagen en of wij adviezen opvolgden. Een ouder die hulp vermijdend is, is een ouder die tegenwerkt. 

Na een jaar komt SAVE dan met de uitslag van het onderzoek en advies.

Ik voelde mij overgeleverd aan de mening van een ander, bedreigd door de gevolgen die dit kan hebben. Gaan ze over op een OTS (Onder Toezicht Stelling), een UHP (Uithuisplaatsing)? Hoe gaan ze drang en dwang inzetten? Ik kon vanuit angst de melding moeilijk uit mijn hoofd zetten en ging twijfelen aan mijzelf. Doe ik het dan helemaal verkeerd, ligt het aan mijn opvoeding?

Ik weet ook dat Veilig Thuis niet aan waarheidsvinding doet en dat veel meldingen onterecht blijken te zijn. Het ontbreekt deze organisatie aan betrouwbare en valide onderzoeksmethode, zo stelt o.a. de sociaal pedagoog Harry Berndsen. ,, De informatieverzamelaars beschikken niet over de vereiste bekwaamheden om de leef- en opvoedsituatie van kinderen naar waarheid en volledig in kaart te brengen."

De uitslag van het onderzoek

1. Er bleek geen sprake te zijn van pedagogische verwaarlozing of pedagogische onmacht. 

2. Er zijn wel zorgen over de cognitieve/didactische ontwikkeling van mijn zoon.

3. Er zijn wel zorgen over de sociaal-emotionele ontwikkelingen van mijn zoon.

4. De ouders zijn geen zorgmijders. Zij doen er alles aan om een goede plek te vinden voor hun kind zodat hij zich positief te kan ontwikkelen.

Vernietiging van het onderzoeksrapport

Als ouder kun je vervolgens een verzoek indienen om het onderzoeksrapport te laten vernietigen. Dit gaat niet zonder slag of stoot. Het vraagt om argumentatie maar het is gelukt!

Ik ben van mening dat de thuiszittersproblematiek niet bij Veilig Thuis thuis hoort. Daar help je deze ouders en kinderen niet mee. Het maakt alleen maar meer kapot.

Typen kinderen die het moeilijk hebben op school en hierdoor vaak thuis komen te zitten:

Kinderen die top-down leren (vanuit het grote geheel en vanuit het nut)

Kinderen die visueel-ruimtelijk leren (beelddenkers)

(Prikkel)gevoelige kinderen

Kinderen met diagnoses zoals AD(H)D, autisme, dyslexie, dyscalculie, selectief mutisme, Gilles de la Tourette

(Hoog)begaafde kinderen, creatief begaafde kinderen of zelflerende kinderen

Authentieke kinderen

Hoog sensitieve kinderen

Kinderen die ervaringsgericht leren

Kinderen met een sterke wil

Kinderen die moeite hebben met executieve functies

Kinderen met het syndroom van down

Zwakbegaafde kinderen

Kinderen met een lichamelijke handicap

Langdurig zieke kinderen

Kinderen die gepest worden

Kinderen met angst voor school

Passend onderwijs 

Passend onderwijs is ontstaan omdat we thuiszitters hadden. Het OCW wil het liefst alle kinderen in de klas maar dat gaat niet. Passend onderwijs werkt niet op die manier. Het past heel veel kinderen niet of de juiste middelen worden niet ingezet.

Er gaan tussen de 15.000 en 20.000 kinderen niet naar school. Het juiste aantal is moeilijk te geven. Een thuiszitter is een kind waar geen passend aanbod voor is. Als het jeugdzorg wordt, kost het de gemeente gemiddeld een ton per jaar.  

Klokkenluiders

Thuiszitters zijn klokkenluiders. Zij zeggen dat het nu echt genoeg is. Dat het anders moet. Thuiszitters zeggen meer over onze maatschappij dan over de kinderen zelf.

Wetten

De Wet gelijke behandeling staat boven de Wet passend onderwijs. En wist je dat de Wet passend onderwijs niet eens een wet is? Het zijn contracten!!!

Zeer veel problemen in het gedwongen onderwijs zijn te herleiden tot de dwang die op kinderen wordt uitgeoefend binnen de muren van de school. Naast de veroorzaker van veel problemen is deze dwang ook een directe schending van de rechten van het kind. Het Internationale Verdrag van de Rechten van de Mens en het daaruit afgeleide Verdrag van de Rechten van het Kind (IVRK) bieden de meest effectieve bescherming tegen dwang. Het IVRK van de Verenigde Naties is in 1990 door Nederland geratificeerd. Met de ratificatie van dit verdrag heeft de Nederlandse overheid zich verplicht deze rechten ook actief te voeren en te beschermen.

Waar komen de Veilig Thuis meldingen vandaan?

Scholen

Leerplichtambtenaren

Schoolartsen

CJG

Politie

Zorginstellingen

Wat is de rol van Veilig Thuis?

Op de site van Veilig Thuis is te lezen: Veilig Thuis is het advies- en meldpunt huiselijk geweld en kindermishandeling. Dit zijn regionale organisaties waar slachtoffers, daders en omstanders terecht kunnen voor deskundige hulp en advies. Veilig Thuis is er voor iedereen, jong en oud, die te maken heeft met huiselijk geweld of kindermishandeling. Veilig Thuis geeft advies en biedt ondersteuning, ook aan professionals. Veilig Thuis biedt de helpende hand, doorbreekt onveilige situaties en zet mensen in beweging. Veilig Thuis biedt perspectief op een betere situatie waardoor mensen weer toekomst hebben. Mét of zonder elkaar.

Hulp en advies bij Veilig Thuis meldingen

Wanneer je slachtoffer bent van een (onterechte) melding bij Veilig Thuis kun je dit melden bij http://www.bvikz.nl

Stichting KOG is een informatiepunt voor Kinderen, Ouders en Grootouders over jeugdzorg. KOG ondersteunt en adviseert ouders.

http://www.stichtingkog.info/

Ik zou graag zichtbaar willen maken hoeveel en hoe vaak en er onterecht meldingen worden gedaan bij Veilig Thuis door scholen en instanties wanneer het niet lekker loopt met kinderen op school.

Er lijkt een tendens gaande dat er de laatste tijd erg snel naar de ouders wordt gewezen. Een melding geeft vaak heel veel onnodige stress in een gezin en achtervolgd ouders maanden lang.

Buitensluiten en de gevolgen

Verwijdering is een ingrijpende ervaring, met blijvende gevolgen. De problemen beginnen altijd op de basisschool. Schorsing of verwijdering is slecht voor hun zelfbeeld - ze zijn er op die leeftijd nog helemaal niet fier op - en ook hun beeld van ‘school’ verandert. Ze gaan het associëren met angst, frustratie, stress en uitsluiting. Meestal zijn ze vertrokken voor een moeilijk parcours. Hoe meer we dat kunnen vermijden, hoe beter.”

Post Traumatische Stress Syndroom (PTSS) en Legal Abuse Syndrome (LAS)

Veel kinderen lopen op school trauma op doordat het onderwijssysteem niet past of doordat er verkeerd met kinderen wordt omgegaan. Ook komt het regelmatig voor dat kinderen meerdere malen worden afgewezen op scholen. Hierdoor lopen deze kinderen schade op.

LAS is het effect wat machtsmisbruik heeft op de mens. Het versterkt de vaak toch al aanwezige PTSS. 

Jeugdwet

De Jeugdwet gaat er (vaak onbewust) vanuit dat wanneer het niet lukt met een kind op school dit aan de ouders ligt. Dit is in de meeste gevallen een verkeerde veronderstelling! Of ze gaan er vanuit dat het aan het kind ligt. Dan heeft het kind een stoornis. Door kinderen te labelen verschuift de aandacht naar het kind in plaats van het onderwijssysteem, terwijl het kind helemaal niet stuk is.

Artikel 247

In artikel 247 van het Burgerlijk Wetboek staat dat de veiligheid van het kind gewaarborgd dient te worden. Het ouderlijk gezag omvat de plicht en het recht van de ouder zijn minderjarig kind te verzorgen, op te voeden en te beschermen.

Onder verzorging en opvoeding worden mede verstaan de zorg en de verantwoordelijkheid voor het geestelijk en lichamelijk welzijn en de veiligheid van het kind alsmede het bevorderen van de ontwikkeling van zijn persoonlijkheid. 

Ouders mogen en moeten hun kind dus beschermen wanneer het onderwijs hun kind geestelijk geweld aandoet.

Wat zijn de gevolgen voor kinderen die buitengesloten worden?

Je wordt buitengesloten omdat je anders bent, anders leert, anders waarneemt, een andere manier van informatie verwerken hebt, je anders gedraagt.

Buitensluiten raakt jou als kind en raakt jou als ouder diep in je ziel. Jij of je kind wordt namelijk ontkoppeld van het systeem.

Kinderen die anders zijn lopen schade en traumatische ervaringen op school doordat zij niet mogen zijn wie ze zijn. 

Er zijn ouders wiens kinderen suïcidaal zijn, zich zelf verwonden. Zelfbeschadiging is een manier van uitdrukken en het omgaan met diepe angst en emotionele pijn. Jezelf verwonden is de enige manier waarop je weet hoe om te gaan met gevoelens als verdriet, zelfhaat, leegte, schuld en woede.

Er zijn ouders wiens kinderen kiezen voor drugs, gameverslaving of zich aansluiten bij criminele groepen om erbij te horen.

Er zijn ouders wiens kinderen een enorme allergie tegen school op bouwen. Dit kan zich uiten in zwaar onderpresteren, niet meer doen wat anderen van je willen, een negatief zelfbeeld, onhandelbaar zijn in de groep, in zichzelf gekeerd gedrag en moeite met autoriteit.

De school begrijpt vaak niet waar het gedrag vandaan komt en stuurt vanuit een goede intentie aan op onderzoek. En voila daar komen de labels. Met labels verschuift de aandacht naar de zogenaamde stoornis. Het ligt niet aan school, het ligt niet aan de leerkracht, het ligt niet aan het systeem, het ligt niet aan de maatschappij, het zit in het kind of het ligt aan de ouders.

Hokjes denken en hokjes cultuur

Toch zijn we er met zijn allen schuldig aan wanneer kinderen ontkoppeld worden. Het is namelijk het resultaat van ons hokjesdenken, onze hokjescultuur waarbij we uit gaan van een norm. Pas je niet binnen die norm, dan hoor je er niet bij, word je buitengesloten.

In feite gaat het hier om een groep gevoelige kinderen met een groot intuïtief vermogen. Veel van deze kinderen laten zich niet zomaar iets voorschrijven en hebben vaak moeite met autoriteit en gezag. Ze pleiten vooral voor gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid.

Volwassenen kunnen hier veel van leren

Als een kind brutaal is, altijd het laatste woord wil hebben, een betweter is, zijn best niet doet, druk en storend gedrag vertoond, zegt dit meer over hoe wij omgaan met gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid.

Veel leerkrachten zijn zich niet bewust van hoe zij eigenlijk van bovenaf met kinderen omgaan. 

Van handelingsverlegenheid naar handelingsbekwaam

Onder handelingsverlegenheid wordt verstaan: de toestand die ontstaat wanneer de school geen verantwoord adequaat antwoord (meer) kan geven op de specifieke instructie- en onderwijsbehoeften van een leerling.

Bij handelingsverlegenheid is al in eerder stadium door de school de hulp ingeroepen van deskundigen binnen en buiten de school ter ondersteuning van de eigen zorgroute. Deze hulp is echter niet meer toereikend om de leerling de zorg te kunnen bieden die hij/zij nodig heeft. 

Passend onderwijs betekent zo veel mogelijk kinderen met talenten én mankementen onderwijzen op reguliere scholen. Dat betekent veranderen, aanpassen, anticiperen en handelen. 

Passend onderwijs vergt veel draagkracht van leraren. Dat kan wel eens misgaan. Vooral kinderen met externaliserend gedrag, die druk, opstandig en boos kunnen zijn, worden een stoorzender in de klas en dat doet wat met de leraar én de dynamiek in de groep. 

Wanneer het mis gaat volgt er meestal diagnostiek waarbij er vanuit wordt gegaan dat het probleem bij het kind zit. Dit is natuurlijk goed mogelijk maar er wordt te weinig gekeken naar het onderwijssysteem zelf en de kennis en professionaliteit van de leerkracht. Wanneer er diagnostiek plaats vindt, wordt het leerkrachtgedrag en de manier van onderwijzen nauwelijks meegewogen. De leerkracht vult meestal wel vragenlijsten in over het gedrag van de leerling. 

Kinderen die (hoog)gevoelig en/of (hoog)begaafd zijn hebben vaak last van alle prikkels in de klas. Dit geeft stress. Zij gaan dan opvallend gedrag vertonen dat lijkt op autisme of AD(H)D. Een misdiagnose is dan zo gesteld.

Een neerwaartse spiraal 

De oplossingen die vanuit de verschillende partijen worden bedacht zijn gericht op aanpassen aan de norm. Dit lukt het best via dwang en daar is een pad voor ontwikkeld. Lukt het niet regulier, dan ga je naar speciaal. Lukt speciaal niet, dan ga je naar behandeling. 

Het betreft dan een neerwaartse spiraal van gewoon naar zorg waarbij de focus ligt op het kind met een probleem.

Hier komen ouders en instanties vaak in conflict!

Een ouder kan Speciaal Onderwijs weigeren en opzoek gaan naar een andere school. Vind je die dan heb je geluk. Maar meestal wordt het een lange zoektocht. Veel scholen weigeren namelijk een kind met een zorgbehoefte. Zo kom je als ouder behoorlijk in de knel.

Ik zou willen dat er een halt wordt geroepen op het handelingsverlegen kunnen verklaren van scholen. Het is een terugkerende ergernis. Ouders krijgen de mededeling dat de school heeft aangegeven dat ze handelingsverlegen zijn en dat er nu een oplossing elders voor het kind gezocht moet worden. Terwijl handelingsverlegenheid toch vooral een probleem van de school lijkt te zijn. Wat je ook gewoon zou kunnen oplossen. Door handelingsbekwaam te worden bijvoorbeeld. Je draait het dan om, de school gaat leren om zich aan te passen aan het kind.

Een filmpje over opgesloten kuikens.

Gevangen in een ei, klaar om te leven maar nog net niet vrij. Je wil alles doen om je schaal te breken.

‘Waarom zien we de boosheid niet als iets reëels in plaats van ongewenst gedrag?' Micha de Winter bespreekt (tijdens de 5e dialoog in Alkmaar) wat hij ziet in de documentaire "Alicia", over een meisje dat opgroeit in een verschillende instellingen. 'Je kijkt naar de resultaten van een paradigma waarin zij niet wordt gezien als een meisje met een levensgeschiedenis, maar een meisje met problematisch gedrag.' Een inspirerende, andere kijk op de ontleding van wat we als "gedragsproblemen" zijn gaan benoemen.

Bekijk hier De Winters lezing

Aanbevolen artikelen en fimpjes:

Al drie jaar zit de 13-jarige zoon van Mandy Mennings thuis omdat hij vastliep in het onderwijs. Van een vrolijk en ondernemend kind zag ze hem veranderen in een jongen die zijn bed niet meer uitkwam en zichzelf niet meer kon aankleden. "Hoe kan het dat ik een vrolijk kind had en hem uiteindelijk zo terugkreeg?"

https://www.rtlnieuws.nl/gezin/mandys-zoon-gaat-al-3-jaar-niet-naar-school-in-groep-4-kreeg-hij-een-burn-out

Artikel uit Leeuwarden Courant, 05-06-2018, een interview met sociaal pedagoog Harry Berndsen:

http://www.lc.nl/friesland/%E2%80%98Er-worden-veel-fouten-gemaakt-in-de-jeugdzorgketen%E2%80%99-23244752.html

Boek over mistanden op school en in de zorg, hoe en waarom wordt je thuiszitter?

https://www.gaafkind.nl/5-boek-mogen-zijn-wie-je-bent/

Heb jij belangrijke informatie die je wilt delen rond dit thema? Geef dan jouw suggestie, filmpje, artikel, mening of vertel je verhaal in onderstaand bericht.